napansin ko, aside sa 2 international texter ko (ate and cheche) ay puro mga globe people ang bumati sakin. Hmmm. bakit kaya?dahil ba sa unlimitxt? 2 lang ang bumati sakin na Smart people. hehe. Nwey, nakakatuwa naman kasi may mga taong di ko ineexpect na babatiin ako pero bumati sila. Maraming Salamat sa nakaalala, sa lahat ng mga bumati sa lahat ng paraan. Pero si Lord, gumagawa ng paraan kahit papano. Kani-kanina lang ay nakita ko ang isang kaibigang matagal ko na ring di nakikita at yun, pinainom nya ko ng isang iced chocolate na medyo lalagnatin yata ko a presyo. hello!isang baso lang yun. parang gusto ko ngang sabihin a kanya kung pede bang i-convert ko na lang sa mcdo meals yun. well, pera naman nya yun e.hehe. sadyang ganun talaga ang buhay.
I just want to thank God that I'm still alive and i've surpassed some storms and still hanging on despite everything. I am thankful for all the people He made as an instrument of my survival (tama ba yun?!). :) basta, gusto ko lang sabihin na i wouldn't be here kung hindi dahil sa mga kaibigan kong walang sawang tumutulong sakin, and you know who you are dears! :) so, I guess, even without the cakes, the balloons and all that jazz, the best gift one could ever receive is the fact that I'm still here, flesh and all. And yeah, I am getting old for cripe's sake!
Happy Birthday to me!
No comments:
Post a Comment